Ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ονομαζόταν Ντάμιελ, και ήταν ένας άγγελος ντυμένος με κανονικά ρούχα...Στο μετρό, παρακολουθούσε τους ανθρώπους και μπορούσε να διαβάσει τις σκέψεις τους, και να πλησιάσει εκείνους που είχανε χάσει την ελπίδα τους...Τί άγγελος θα ήταν άραγε, αν δεν μπορούσε να κάνει τουλάχιστον αυτό ! Και αγγίζοντας τους δυστυχισμένους, έπαιρνε τους φόβους τους μακριά, τους έδινε τη δύναμη να συνεχίσουν, εφόσον δεν την είχαν...Από τα καλύτερα φιλμ όλων των εποχών, "Τα φτερά του Έρωτα" του Βέντερς...
(Τώρα, αν εγώ προτιμώ να τον φωνάζω "Ντάνιελ" και όχι "Ντάμιελ", πειράζει; Μάλλον όχι, ε;)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου